Ang Pag-amin ni Gino kay Mikay

Team Bato

#korni siya, actually, pero damang-dama ko bawat linya ni Daniel Padilla. Sarap ulit-ulitin.

Mikay: Bakit ka nandito? Pano ka nakarating dito?
Gino: Di ko nga alam eh. Pero ang alam ko marami akong nalakadf at mahaba ang dinaanan ko.Hindi ko nga inisip yung sarili ko eh.Pero alam mo kung pano ko ginawa yun?Dahil ikaw lang ang nasa isip ko habang ginagawa ko to; habang papunta ako dito.
Mikay: Ano bang problema mo? Ba't ka nagkaganyan?
Gino: Eh ano naman sayo kung nagkakaganito ako?
....
Gino: Akala ko ba matalino ka?...Para kang bato! Ang manhid mo!
Mikay: ano bang ibig mong sabihin? Ano bang gusto mo?
Gino: Ikaw ang gusto ko, Mikay. Gustong-gusto ko pag tinatarayan mo ako. Gustong-gusto ko na mahal na mahal mong pamilya mo. Gusto natatawa ka sa tuwing hihirit ako. Gusto ko yung bangs mo. Yung bangs mo. Gusto lahat, ikaw. Kahit dukutin mo pa tong mga mata ko, na'sa yo parin ang tingin ko. Nakataas na nga yung kamay ko eh. Gusto mo, pati paa ko pa para lang maintindihan mo na ikaw ang gusto ko? Mahirap kasi to eh. 

Kailan pa kaya?

Kailan pa kaya?
na tayong dal'wa sa ilalim
ng lilim ng punong narra,
magkatabi, magkalingkis
ang ating mga braso,
magkadaop ang mga palad;
magkahinang
ang ating mga damdamin
habang paapuhap na sinasamyo
ang bawat tibok
ng ating mga puso't diwa.

Kailan pa kaya?

Graduation

Damdamin

Katulad ng mga ulap na handang itago ang
damdaming mangingibabaw ng langit,
kumuha siya ng papel at panulat, nagbabasakaling
malambungan ng mga salita
ang paghihirap ng kanyang puso't diwa.

Paano ba lisanin ang nakaraang
mas masaya kaysa sa kasalukuyan
na naglulunod sa iyo sa kalungkutan
at pangungulila sa taong dinadambana?



03/28/12

Student-Teaching Culmination

Good bye college days after. This day marks the end of my struggle as a student-teacher. But the memories stay [as long as I still long for them]. These people left a mark and have etched their names in the wall of my heart. I'll be missing them.

pity

it flies.
it hits.
it hurts----



i died.


~03/02/12

Tonight

sober --
cups of coffee.
busy --
tasks to finish.

tired --
over fatigued.
sad --
missed him.
blue --
longed his presence.

Aye!
There's always a reason
for everything.

Yet,
a glimpse on your pic
weigh them less.

Wish you were here.
Hope you're near.
Miss you.


(02.20.12, 2am, sala
--with a cup of black coffee without sugar)